Ik ben na mijn bestuursjaar niet in een zogenaamd zwart gat gevallen. Niet echt tenminste. Ik heb genoeg te doen. Het is alleen even de vraag in welke volgorde ik die dingen ga doen en opletten dat ik niet te veel dingen tegelijk ga doen waardoor ik de draad kwijt ga raken.
Al snel daarna kwam wierp ik mezelf in een project waar ik vervolgens een paar maanden mee bezig zou zijn. Meer dan ik had verwacht, maargoed het is nu af. Soort van. Ik lanceer het zaterdag, maar daar gaat dit niet over.
Het punt is dat ik nu voor het eerst eigenlijk weer eens tijd over heb. Heb m'n Wii weer eens benut. Ben weer aan het kijken naar m'n projectlijst. En natuurlijk even snel wat puntjes halen voor de vakantie.
Maar wat moet ik nu gaan doen. Nog even en ik ben 27. Wat heb ik? Skills? In wat? Sure, ik kan leuk websites in elkaar draaien. Maar ontwerpen ho maar. Dat schiet lekker op. Een bedrijf runnen is toch ook echt niet mijn ding. Ik ga Wephor in laten slapen. Misschien dat het later nog wat wordt, maar voorlopig ga ik in loondienst programmeren.
Daar heb ik trouwens wel zin in. Nog nooit eerder in dienstverband geprogrammeerd dus ben erg benieuwd naar de obstakels die ik tegenkom. Op dit moment merk ik al enige irritatie omtrend de voorbereidingen. Bedrijfsgeheimen, enige wantrouwen met betrekking tot motief, overleg en planning. Ik wil gewoon programmeren. Laat mij lekker duiken in dat project, ik heb er zin in. Niet eerst 5 weken dit 6 weken dat en dan pas programmeren. Dan word ik gek. Tja of niet.
Maar daarbuiten? M'n vriendin zit in Kenia. Iets dat steeds meer aan me begint te knagen. Alhoewel knagen niet het juiste woord is. Ik mis d'r gewoon heel erg maar probeer er niet aan te denken omdat er simpelweg niets aan te veranderen is. Ze is er, ze komt pas over anderhalve maand thuis. In de tussentijd niet proberen na te denken over allerlei rampscenario's waar zij zich wel niet in zou kunnen begeven daar.
Zo smsde ze bijvoorbeeld dat ze in een tentje bij
de Masa...
(rest van blog is verloren gegaan bij import, denk ik)